Kyoto, once the imperial capital of Japan for over a thousand years, lies in the Kansai region on the island of Honshu. Surrounded by mountains, it is the heart of Japanese tradition and spirit. With its countless temples, shrines, gardens, and wooden streets, Kyoto preserves the elegance of old Japan while coexisting with the present.
PL:
Kioto, dawna stolica cesarska Japonii przez ponad tysiąc lat, leży w regionie Kansai na wyspie Honsiu. Otoczone górami, jest sercem japońskiej tradycji i duchowości. Niezliczone świątynie, chramy, ogrody i drewniane uliczki zachowują elegancję dawnej Japonii, współistniejąc jednocześnie ze współczesnością.
Kioto, dawna stolica cesarska Japonii przez ponad tysiąc lat, leży w regionie Kansai na wyspie Honsiu. Otoczone górami, jest sercem japońskiej tradycji i duchowości. Niezliczone świątynie, chramy, ogrody i drewniane uliczki zachowują elegancję dawnej Japonii, współistniejąc jednocześnie ze współczesnością.
Kyoto Station is not just a train hub but a modern landmark that contrasts with the city’s ancient temples. Opened in 1997 for Kyoto’s 1,200th anniversary, its vast steel-and-glass structure feels like a city within a city, with shops, hotels, theaters, and even a rooftop garden offering panoramic views. Passing through it is a reminder that Kyoto is not only tradition, but also innovation.
Interesting fact: At 470 meters long and 70 meters high, it is one of the largest buildings in Japan — so large that it sparked debate over whether such futuristic architecture belonged in historic Kyoto.
Interesting fact: At 470 meters long and 70 meters high, it is one of the largest buildings in Japan — so large that it sparked debate over whether such futuristic architecture belonged in historic Kyoto.
PL:
Dworzec w Kioto to nie tylko węzeł kolejowy, ale także nowoczesny symbol miasta, wyraźnie kontrastujący z jego dawnymi świątyniami. Otwarty w 1997 roku, w 1200. rocznicę powstania Kioto, imponuje ogromną konstrukcją ze stali i szkła, przypominającą miasto w mieście — z hotelami, sklepami, teatrami i ogrodem na dachu z widokiem na panoramę. Przechodząc przez niego, łatwo dostrzec, że Kioto to nie tylko tradycja, ale i innowacja.
Ciekawostka: Budynek ma 470 metrów długości i 70 metrów wysokości, co czyni go jednym z największych w Japonii. Jego ultranowoczesna forma wzbudzała kontrowersje, czy pasuje do historycznego charakteru Kioto.
Dworzec w Kioto to nie tylko węzeł kolejowy, ale także nowoczesny symbol miasta, wyraźnie kontrastujący z jego dawnymi świątyniami. Otwarty w 1997 roku, w 1200. rocznicę powstania Kioto, imponuje ogromną konstrukcją ze stali i szkła, przypominającą miasto w mieście — z hotelami, sklepami, teatrami i ogrodem na dachu z widokiem na panoramę. Przechodząc przez niego, łatwo dostrzec, że Kioto to nie tylko tradycja, ale i innowacja.
Ciekawostka: Budynek ma 470 metrów długości i 70 metrów wysokości, co czyni go jednym z największych w Japonii. Jego ultranowoczesna forma wzbudzała kontrowersje, czy pasuje do historycznego charakteru Kioto.
The Arashiyama Bamboo Grove is one of Kyoto’s most surreal sights — tall bamboo stalks rise like green pillars, swaying gently with the wind and filling the air with a soft, otherworldly sound. Walking through the grove feels like stepping into a living painting.
Interesting fact: The rustling of bamboo here was selected by Japan’s Ministry of the Environment as one of the country’s “100 Soundscapes,” chosen to preserve cultural and natural sounds.
Interesting fact: The rustling of bamboo here was selected by Japan’s Ministry of the Environment as one of the country’s “100 Soundscapes,” chosen to preserve cultural and natural sounds.
PL:
Las bambusowy w Arashiyamie to jedno z najbardziej niezwykłych miejsc Kioto — wysokie łodygi bambusa wznoszą się jak zielone kolumny, szumiąc lekko na wietrze i tworząc nieziemski dźwięk. Spacer po tym lesie przypomina wejście do żywego obrazu.
Ciekawostka: Szum bambusów w tym miejscu został wpisany przez Ministerstwo Środowiska Japonii na listę „100 pejzaży dźwiękowych”, które należy chronić.
Las bambusowy w Arashiyamie to jedno z najbardziej niezwykłych miejsc Kioto — wysokie łodygi bambusa wznoszą się jak zielone kolumny, szumiąc lekko na wietrze i tworząc nieziemski dźwięk. Spacer po tym lesie przypomina wejście do żywego obrazu.
Ciekawostka: Szum bambusów w tym miejscu został wpisany przez Ministerstwo Środowiska Japonii na listę „100 pejzaży dźwiękowych”, które należy chronić.
On Kyoto’s rivers, ancient fishing traditions are still alive. Fishermen use trained cormorant birds, tied with gentle cords, to catch river fish at night by torchlight — a practice known as ukai.
Interesting fact: This method has been practiced in Japan for over 1,300 years, and in Kyoto it is still performed on the Hozu and Uji rivers, mostly for cultural heritage and tourism today.
Interesting fact: This method has been practiced in Japan for over 1,300 years, and in Kyoto it is still performed on the Hozu and Uji rivers, mostly for cultural heritage and tourism today.
PL:
Na rzekach Kioto wciąż żywa jest dawna tradycja połowu ryb przy użyciu kormoranów, zwana ukai. Rybołowy z pomocą ptaków na uwięzi łowią nocą w świetle pochodni.
Ciekawostka: Metoda ta stosowana jest w Japonii od ponad 1300 lat, a w Kioto praktykuje się ją na rzekach Hozu i Uji, dziś głównie jako dziedzictwo kulturowe i atrakcja turystyczna.
Na rzekach Kioto wciąż żywa jest dawna tradycja połowu ryb przy użyciu kormoranów, zwana ukai. Rybołowy z pomocą ptaków na uwięzi łowią nocą w świetle pochodni.
Ciekawostka: Metoda ta stosowana jest w Japonii od ponad 1300 lat, a w Kioto praktykuje się ją na rzekach Hozu i Uji, dziś głównie jako dziedzictwo kulturowe i atrakcja turystyczna.
In the narrow streets of Arashiyama and Higashiyama, traditional rickshaws carry visitors through history. The rickshaw pullers, dressed in traditional outfits, are not only athletes but also storytellers, sharing tales of Kyoto’s past.
Interesting fact: Rickshaws were invented in Japan in the late 19th century and quickly spread across Asia before cars replaced them.
Interesting fact: Rickshaws were invented in Japan in the late 19th century and quickly spread across Asia before cars replaced them.
PL:
W wąskich uliczkach Arashiyamy i Higashiyamy rikszarze przewożą turystów, nadając podróży historyczny klimat. Ci silni przewoźnicy, ubrani tradycyjnie, są nie tylko sportowcami, ale i opowiadaczami historii o dawnym Kioto.
Ciekawostka: Rikszę wynaleziono w Japonii pod koniec XIX wieku, a następnie rozpowszechniła się w całej Azji, zanim wyparły ją samochody.
W wąskich uliczkach Arashiyamy i Higashiyamy rikszarze przewożą turystów, nadając podróży historyczny klimat. Ci silni przewoźnicy, ubrani tradycyjnie, są nie tylko sportowcami, ale i opowiadaczami historii o dawnym Kioto.
Ciekawostka: Rikszę wynaleziono w Japonii pod koniec XIX wieku, a następnie rozpowszechniła się w całej Azji, zanim wyparły ją samochody.
The Togetsukyo, or “Moon Crossing Bridge,” spans the Katsura River in Arashiyama, framed by mountains that glow with cherry blossoms in spring and fiery colors in autumn. It has been a symbol of Kyoto’s beauty for centuries.
Interesting fact: The current wooden bridge, built in the 1930s, continues a tradition of bridges at this site dating back to the 9th century.
Interesting fact: The current wooden bridge, built in the 1930s, continues a tradition of bridges at this site dating back to the 9th century.
PL:
Most Togetsukyo, czyli „Przechodzącego Księżyca”, rozciąga się nad rzeką Katsura w Arashiyamie, w otoczeniu gór rozkwitających wiosną kwiatami wiśni i płonących jesienią czerwienią. Od wieków jest symbolem piękna Kioto.
Ciekawostka: Obecny drewniany most pochodzi z lat 30. XX wieku, ale tradycja mostów w tym miejscu sięga IX wieku.
Most Togetsukyo, czyli „Przechodzącego Księżyca”, rozciąga się nad rzeką Katsura w Arashiyamie, w otoczeniu gór rozkwitających wiosną kwiatami wiśni i płonących jesienią czerwienią. Od wieków jest symbolem piękna Kioto.
Ciekawostka: Obecny drewniany most pochodzi z lat 30. XX wieku, ale tradycja mostów w tym miejscu sięga IX wieku.
The Golden Pavilion, or Kinkaku-ji, is Kyoto’s most famous temple — its top two floors covered entirely in gold leaf, shimmering above a reflecting pond. Once the villa of a shogun, it is now a UNESCO World Heritage Site.
Interesting fact: The pavilion was rebuilt in 1955 after being burned down by a monk in 1950, an event that inspired the famous novel The Temple of the Golden Pavilion by Yukio Mishima.
Interesting fact: The pavilion was rebuilt in 1955 after being burned down by a monk in 1950, an event that inspired the famous novel The Temple of the Golden Pavilion by Yukio Mishima.
PL:
Złoty Pawilon, czyli Kinkaku-ji, to najsłynniejsza świątynia Kioto — jej dwie górne kondygnacje pokryte są złotem i lśnią nad stawem odbijającym ich obraz. Dawniej była to willa szoguna, dziś wpisana jest na listę UNESCO.
Ciekawostka: Pawilon został odbudowany w 1955 roku po tym, jak w 1950 roku podpalił go mnich — wydarzenie to stało się inspiracją dla powieści Yukio Mishimy Złoty Pawilon.
Złoty Pawilon, czyli Kinkaku-ji, to najsłynniejsza świątynia Kioto — jej dwie górne kondygnacje pokryte są złotem i lśnią nad stawem odbijającym ich obraz. Dawniej była to willa szoguna, dziś wpisana jest na listę UNESCO.
Ciekawostka: Pawilon został odbudowany w 1955 roku po tym, jak w 1950 roku podpalił go mnich — wydarzenie to stało się inspiracją dla powieści Yukio Mishimy Złoty Pawilon.
The Kamogawa River runs gently through Kyoto, its banks a favorite place for couples, students, and musicians. In summer, wooden terraces are built along the water, turning the river into a stage for evenings filled with food and laughter.
Interesting fact: For centuries, the Kamogawa has served as both a natural lifeline and a cultural space — its banks were used for festivals, markets, and even martial training in the samurai era.
Interesting fact: For centuries, the Kamogawa has served as both a natural lifeline and a cultural space — its banks were used for festivals, markets, and even martial training in the samurai era.
PL:
Rzeka Kamogawa spokojnie przecina Kioto, a jej brzegi to ulubione miejsce par, studentów i muzyków. Latem nad wodą budowane są drewniane tarasy, które zamieniają nabrzeże w scenę wieczorów pełnych jedzenia i śmiechu.
Ciekawostka: Od wieków Kamogawa była nie tylko źródłem życia, ale i przestrzenią kultury — odbywały się tu festiwale, targi, a nawet treningi samurajów.
Rzeka Kamogawa spokojnie przecina Kioto, a jej brzegi to ulubione miejsce par, studentów i muzyków. Latem nad wodą budowane są drewniane tarasy, które zamieniają nabrzeże w scenę wieczorów pełnych jedzenia i śmiechu.
Ciekawostka: Od wieków Kamogawa była nie tylko źródłem życia, ale i przestrzenią kultury — odbywały się tu festiwale, targi, a nawet treningi samurajów.
Kyoto’s narrow alleys are where the city’s soul lingers — wooden townhouses (machiya), paper lanterns, and tea houses hidden behind sliding doors. At dusk, the glow of lanterns transforms these streets into a timeless scene.
Interesting fact: Some machiya houses in Kyoto are more than 200 years old, preserved as living heritage of Edo-period urban life.
Interesting fact: Some machiya houses in Kyoto are more than 200 years old, preserved as living heritage of Edo-period urban life.
PL:
Wąskie uliczki Kioto to miejsce, gdzie wciąż bije dusza miasta — drewniane domy (machiya), papierowe lampiony i herbaciane domy ukryte za przesuwnymi drzwiami. O zmierzchu światło lampionów zamienia je w scenerię jak z dawnych czasów.
Ciekawostka: Niektóre domy machiya mają ponad 200 lat i zachowały się jako żywe dziedzictwo miejskiego życia z epoki Edo.
Wąskie uliczki Kioto to miejsce, gdzie wciąż bije dusza miasta — drewniane domy (machiya), papierowe lampiony i herbaciane domy ukryte za przesuwnymi drzwiami. O zmierzchu światło lampionów zamienia je w scenerię jak z dawnych czasów.
Ciekawostka: Niektóre domy machiya mają ponad 200 lat i zachowały się jako żywe dziedzictwo miejskiego życia z epoki Edo.
Kyoto’s pagodas rise above the rooftops like silent guardians of the city. Their layered roofs and elegant symmetry symbolize both strength and harmony, drawing the eye from every angle.
Interesting fact: The five-story pagoda at To-ji Temple, built in the 17th century, is the tallest wooden pagoda in Japan, standing 55 meters high.
Interesting fact: The five-story pagoda at To-ji Temple, built in the 17th century, is the tallest wooden pagoda in Japan, standing 55 meters high.
PL:
Pagody Kioto wznoszą się ponad dachami niczym milczący strażnicy miasta. Ich piętrowe dachy i doskonała symetria symbolizują siłę i harmonię, przyciągając spojrzenia z każdej perspektywy.
Ciekawostka: Pięciopiętrowa pagoda przy świątyni Tō-ji, zbudowana w XVII wieku, to najwyższa drewniana pagoda Japonii, mierząca 55 metrów.
Pagody Kioto wznoszą się ponad dachami niczym milczący strażnicy miasta. Ich piętrowe dachy i doskonała symetria symbolizują siłę i harmonię, przyciągając spojrzenia z każdej perspektywy.
Ciekawostka: Pięciopiętrowa pagoda przy świątyni Tō-ji, zbudowana w XVII wieku, to najwyższa drewniana pagoda Japonii, mierząca 55 metrów.
Kiyomizu-dera, the “Pure Water Temple,” stands on wooden stilts above a hillside forest, offering sweeping views of Kyoto. Built without nails, its stage is one of Japan’s most famous landmarks.
Interesting fact: The temple’s name comes from the pure spring that flows beneath it, and the expression “to jump off the stage at Kiyomizu” once meant to take a leap of faith.
Interesting fact: The temple’s name comes from the pure spring that flows beneath it, and the expression “to jump off the stage at Kiyomizu” once meant to take a leap of faith.
PL:
Kiyomizu-dera, czyli „Świątynia Czystej Wody”, stoi na drewnianych podporach nad zboczem, skąd rozciąga się panorama Kioto. Jej główna scena zbudowana jest bez użycia gwoździ i należy do najsłynniejszych zabytków Japonii.
Ciekawostka: Nazwa świątyni pochodzi od źródła czystej wody płynącego u jej stóp, a powiedzenie „skoczyć ze sceny Kiyomizu” oznaczało kiedyś podjęcie ryzykownej decyzji.
Kiyomizu-dera, czyli „Świątynia Czystej Wody”, stoi na drewnianych podporach nad zboczem, skąd rozciąga się panorama Kioto. Jej główna scena zbudowana jest bez użycia gwoździ i należy do najsłynniejszych zabytków Japonii.
Ciekawostka: Nazwa świątyni pochodzi od źródła czystej wody płynącego u jej stóp, a powiedzenie „skoczyć ze sceny Kiyomizu” oznaczało kiedyś podjęcie ryzykownej decyzji.
Nishi Hongan-ji is one of Kyoto’s largest temples, a spiritual center of the Jōdo Shinshū school of Buddhism. Its vast wooden halls, intricately carved gates, and golden interiors reflect both grandeur and devotion.
Interesting fact: The temple is part of the UNESCO World Heritage Sites in Kyoto and contains one of the largest wooden structures in the world — the Goei-dō Hall.
Interesting fact: The temple is part of the UNESCO World Heritage Sites in Kyoto and contains one of the largest wooden structures in the world — the Goei-dō Hall.
PL:
Nishi Hongan-ji to jedna z największych świątyń Kioto, główne centrum buddyzmu Jōdo Shinshū. Rozległe drewniane hale, misternie rzeźbione bramy i złote wnętrza świadczą o przepychu, ale i o głębokiej wierze.
Ciekawostka: Świątynia wpisana jest na listę UNESCO, a jej Goei-dō to jeden z największych drewnianych budynków na świecie.
Nishi Hongan-ji to jedna z największych świątyń Kioto, główne centrum buddyzmu Jōdo Shinshū. Rozległe drewniane hale, misternie rzeźbione bramy i złote wnętrza świadczą o przepychu, ale i o głębokiej wierze.
Ciekawostka: Świątynia wpisana jest na listę UNESCO, a jej Goei-dō to jeden z największych drewnianych budynków na świecie.
The endless path of vermilion torii gates at Fushimi Inari-taisha is one of Kyoto’s most iconic sights. Winding up the sacred Mount Inari, the gates form a tunnel of color and devotion.
Interesting fact: There are about 10,000 torii gates, donated by individuals and businesses, each inscribed with the name of its benefactor.
Interesting fact: There are about 10,000 torii gates, donated by individuals and businesses, each inscribed with the name of its benefactor.
PL:
Niekończąca się ścieżka czerwonych bram torii przy Fushimi Inari-taisha to jeden z najsłynniejszych obrazów Kioto. Wijąc się ku górze Inari, tworzy tunel barw i modlitwy.
Ciekawostka: Znajduje się tu około 10 000 bram torii, ufundowanych przez osoby prywatne i firmy, a na każdej widnieje nazwisko darczyńcy.
Niekończąca się ścieżka czerwonych bram torii przy Fushimi Inari-taisha to jeden z najsłynniejszych obrazów Kioto. Wijąc się ku górze Inari, tworzy tunel barw i modlitwy.
Ciekawostka: Znajduje się tu około 10 000 bram torii, ufundowanych przez osoby prywatne i firmy, a na każdej widnieje nazwisko darczyńcy.
